Siedziba gminy miejsko-wiejskiej, położona w powiecie sokólskim, w odległości 70 km od Suwałk i Białegostoku, a jednocześnie niespełna 20 km od granicy z Białorusią. Dąbrowa pierwotnie była własnością bojara Kuźmy Horczakowicza, a od roku 1558 wsią królewską. Reformy gospodarcze królowej Bony oraz korzystne położenie na skrzyżowaniu szlaków handlowych spowodowały jej szybki rozwój, dzięki czemu już w XVII wieku stała się ona osadą targową. W 1712 roku Dąbrowa zostaje po raz pierwszy wymieniona jako miasto. Prawa miejskie otrzymała dzięki staraniom podskarbiego litewskiego Antoniego Tyzenhausa. W przededniu II wojny światowej w mieście istniało około 110 drobnych warsztatów rzemieślniczych, rozwijał się handel i ruch spółdzielczy. Dąbrowa Białostocka lokuje się na przedpolu otuliny Biebrzańskiego Parku Narodowego, przez tą miejsko-wiejską gminę przebiega „Szlak bociani”. Spośród gatunków ptaków na tych terenach spotkać można: bociana białego, bociana czarnego, łabędzia niemego, myszołowa zwyczajnego, kuropatwę, żurawia, czajkę.